Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Μέτρημα


Ο απολογισμός είναι πυξίδα που χρησιμεύει μόνο σε κλειδωμένα συρτάρια.
Έτσι κι αλλιώς ο στόχος θα γίνει απολογισμός και ο απολογισμός γίνεται αυτόματα στόχος.
Το μόνο που καταλαβαίνω με τα χρόνια είναι
πως η ευτυχία είναι σύμπτωση και η δυστυχία επιλογή.
Και κάπου ανάμεσα προσπαθούμε εμείς.
Μα ήδη είπα πολλά.

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Βήμα


Όταν αλλάζει το βήμα
στους ίδιους δρόμους
που περπατάς χρόνια
αλλάζει και ο δρόμος.

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Ιδιωτικό


Η ιδιωτική αντιμετώπιση των πραγμάτων
προφυλάσσει από την παρακμή τους.
Αποδεδειγμένο.

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Χάος


τίποτα δεν ξέρεις
και επιμένεις να
ζεις
σαν να γνωρίζεις
τη σιωπή
κάθε θάλασσας και ανέμου
να ξεκινάς με κεφαλαία
και να βάζεις τελείες
όταν μάθεις
να ορίζεις την πραγματικότητα
όσο κοιμάσαι και ξυπνάς
στα ενδεχόμενα
να μιλάς
όπως το χάος
ούρλιαζε ή σώπαινε

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Στον διάδρομο


Ίσως να μην έχει σημασία
ποιος κάθεται στην θέση
αλλά ότι υπάρχει καρέκλα.
Ίσως την ζωή να την κερδίζεις
αν την αντιληφθείς
προτού σου επιβληθεί.
Ίσως.

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Ενοχή


Σε γεμίζει
ολόκληρο κι ας είναι
τόσο περιττή.

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Της διαδικασίας


Είναι λυπηρό.
Άνθρωποι που περπάτησαν με χέρια ενωμένα
στους δρόμους και
αγκαλιάστηκαν κάτω από σεντόνια
ηδονής
να πιστεύουν ότι ζουν έρωτα.
Να πιστεύουν πως τα τραγούδια
γράφτηκαν για αυτές τις διαδικασίες.
Μπορεί να ξοδεύεις την ζωή σου
μέσα από δυο χέρια
αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι την μοιράζεσαι.
Τα χέρια μπορεί να είναι ενωμένα
μα ανάμεσα τους μόνο δέρμα κατοικεί
και έδαφος για κόσμο άλλο κανένα.

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Μάταια


Αν ορισμένες γραμμές
χαραχτούν μέσα σου με έναν τρόπο,
δεν θα αλλάξουν ποτέ σχήμα.
Όσο κι αν βιώνεις
εκδοχές τους,
το τέρμα θα είναι πάντα το ίδιο.
Κι ύστερα γυρνάς το πρόσωπο
κι απορείς
για την ζωή σου.
Μάταια.

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Προσωπικό


Είναι μοιραίο.
Στον τόπο αυτό γεννιούνται
οι πιο παράξενες και δικές μου
ιστορίες.
Μετά από τόσα χρόνια
η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Ίδια και απαράλλαχτη.
Και εγώ συνεχίζω να μένω εκεί.
Ίδια και απαράλλαχτη.


Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Χωρίς


Ο συμβιβασμός αλλάζει πρόσωπα.
Τη μια γίνεται ιδανικό
την άλλη κατακριτέο
την επόμενη έχει πάρει την μορφή σου.
Χωρίς να σε ρωτήσει.
Είναι φυσική ροή.
Δέξου το.