Αναμονή

Η αναμονή είναι μια επανάληψη που με εκπλήσσει διαρκώς. Ίσως η μοναδική επανάληψη που κρύβει έκπληξη. Έρχεται λίγο μετά την γέννηση μιας προσδοκίας ή την λήξη της. Η μοναδικότητα της αποκαλύπτεται κάθε φορά που αδιαφορεί για τα πεπραγμένα και σε βάζει στο παραμύθι του αιφνιδιασμού.

Ο λόγος που η ζωή συνεχίζεται(τι κλισέ!) είναι η αναμονή. Ο λόγος που η ζωή τελειώνει πριν το σχεδιάσεις είναι πάλι η αναμονή. Σου δίνει απλόχερα την ψευδαίσθηση πως έχεις μια αιωνιότητα να περιμένεις και μια ακόμη για να ζήσεις όσα περίμενες. Μην απορείς που δεν είσαι εσύ αυτός που την ορίζει. Μην απελπίζεσαι στην σκέψη πως ενυπάρχει μέσα σου και δεν είναι ένα ξένο σώμα που μπορεί να βγει με εγχείρηση. Δέξου την και υποκλίσου στο μεγαλείο της.

Είναι φορές που ο χρόνος του κόσμου τελειώνει απότομα και η αναμονή σιωπά. Οι τελευταίες ώρες είναι ελάχιστες και συ την μισείς τόσο πολύ που σχεδίασες ολόκληρη την ζωή σου πάνω στο είδωλο της. Δεν διεκδίκησες τίποτα από όσα σου αναλογούσαν γιατί περίμενες πως θα έρθουν τα επόμενα. Περίμενες πως τα επόμενα θα είναι καλύτερα και θα έρθουν άκοπα. Πιστεύεις μέχρι και το τελευταίο λεπτό πως η ζωή σου χρωστάει και περιμένεις να αλλάξει για σένα την μάταια φύση της. Άδικα περιμένεις.

Όταν σωθείς, όμως, από το παράλογο του κόσμου και κοιτάξεις το ρολόι και τον καθρέφτη σου θα αγαπήσεις την αναμονή όπως πρώτα. Θα σκεφτείς πως υπερβάλλεις και πως οι ώρες που σου απομένουν δεν είναι καν μετρήσιμες. Θα πάρεις πρωτοβουλία να μιλήσεις σε άτομα που γνωρίζεις εκ των προτέρων πως θα σου απαντήσουν μια φορά κι ας συνεχίσεις να μιλάς. Θα σκέφτεσαι, όμως, τις απαντήσεις σου στις πιθανές ανταποκρίσεις του. Θα σκορπιστείς στο παρόν σου με έναν τρόπο που δεν θα το έκανες ποτέ κι ας ξέρεις πως αυτό δεν θα φέρει καμία αλλαγή. Θα σκέφτεσαι, όμως, πως κάτι αλλάζει. Θα προσπεράσεις τα ανεπιθύμητα ξεσπάσματα στα λεωφορεία κι ας μην έχεις ηρεμήσει ακόμα από το τελευταίο. Θα σκέφτεσαι, όμως, πως είναι το τελευταίο.

Περιμένεις κάποιο συμπέρασμα; Κακώς.
Δεν γνωρίζω τίποτα.
Απλώς περιμένω.