Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010
Μετάβαση
Ήρθε η ώρα. Ο κόσμος έγινε ένα τεράστιο ρολόι και εγώ πρέπει να πάρω απόφαση να κινήσω τους δείκτες του έστω και ένα χιλιοστό για να αρχίσει να μετρά ο χρόνος όπως πρώτα. Πάντα τις φοβόμουν τις μεταβάσεις κι ας τις προκαλούσα εγώ η ίδια.
Ένα ταξίδι. Μακριά από την ρουτίνα μου και τον βαρετό μου τοίχο. Όσο το έχω ανάγκη άλλο τόσο δεν το έχω. Έχει ριζώσει η πραγματικότητα στο έδαφος αυτό τόσο βαθιά που οποιοδήποτε άλλο έδαφος μοιάζει φανταστικό,μικρό και επικίνδυνο. Κλείνοντας την πόρτα, θα γκρεμιστεί ό,τι τόλμησα να αφήσω έστω και για λίγο. Και εγώ θα κρατώ τα πράγματα της προηγούμενης ζωής μου και θα είναι αμφίβολο αν θα μπορούν να αναπνεύσουν σε άλλο τόπο.
Έστω και για λίγο.
Υπερβολές.
Τώρα θα με μάθεις;
Όσο για τις μεταβάσεις που πρέπει να πραγματοποιηθούν στο προσωπικό μου ρολόι, αργούν.
Χάθηκαν οι δείκτες,τα ψηφία και από στρογγυλό έγινε ευθεία.
Και δεν έχω βρει καν την αρχή της.
Η συναρμολόγηση θέλει χρόνο.
Και τώρα πια δεν έχω πώς να τον μετρώ.
Χάθηκα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου