Κόκκινη καρέκλα

Όσο πρωταγωνιστείς σε συγκυρίες που πιστεύεις ότι ορίζονται από την τυχή δεν βλέπεις τίποτα άλλο πέρα από μια κακοτυχία.Παροδική και εφήμερη.Όταν η ζωή σε φέρει στην θέση του παρατηρητή και βάλεις όλες αυτές τις συγκυρίες σε σειρά θα συνειδητοποιήσεις πως τίποτα δεν σχετίζεται με την τυχή(στην οποία δεν πιστεύω κιόλας).Αυτές τις παραστάσεις τις δένει ένα και μοναδικό σενάριο τόσο ίδια δοσμένο όσο και ο τρόπος που παίζω κάθε φορά τον ρόλο μου.

Εγώ,αρχικά,είμαι ένας άνθρωπος που δεν βρισκεί κανένα ενδιαφέρον στον τρόπο ζωής του.Όλα του είναι ανούσια,εύκολα,κατανοητά,λυμένα.Δεν έχει κίνητρο να σκεφτεί για να παρέμβει σε κάτι που τον απασχολεί.Ο χρόνος κυλάει χωρίς να του είναι αναγκαίος.Στην συνέχεια,όμως,το σενάριο γίνεται πιο ενδιαφέρον.Εγώ έρχομαι σε επαφή με κάτι που μου δημιουργεί σκέψεις.Και με αφορμή αυτή την γνωριμία όλα βρίσκουν νόημα.Όλα.Και είμαι πολύ ικανοποιημένη απο αυτό που ζω γιατί με αγγίζει βαθιά και παίρνει σχήματα δικά μου.Ο ρόλος μου,όμως,έχει γραφτεί με κακό τέλος.Αυτό που με κάνει να είμαι ο εαυτός μου είναι ο ίδιος λόγος που με κάνει δυστυχισμένη.Ο σεναριογράφος με έχει δημιουργήσει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορώ ποτέ να το αποκτήσω.Αντίθετα με βάζει συνεχώς να το γνωρίζω,να το αγαπώ,να δένομαι μαζί του και οι δρόμοι μας να παραμένουν παράλληλοι.Βρίσκομαι πάντα στο περίπου,εκεί που βλέπεις ό,τι ζητάς και που ποτέ δεν μπορείς να το έχεις.

Η τωρινή συγκυρία ελπίζω να βάλει τέλος σε αυτόν τον κύκλο με τα άσχημα τέλη.Η ελπίδα αυτή δεν πηγάζει από μένα.Αλλά από την ίδια την συγκυρία.Έτσι μου είχε πει ένας αγαπημένος φίλος στα κόκκινα καθίσματα του θεάτρου."Όταν αυτό που ψάχνεις σου ανήκει,θα έρθει να σε βρει μόνο του".Εκείνη την στιγμή καθόμουν σε σκαμνάκι και όχι στην διπλανή κόκκινη καρέκλα.Σαν να μου μαρτυρούσε η θέση μου ότι πάντα θα βρίσκομαι στο περίπου.Σύμπτωση;Ελπίζω αυτή την φορά να βρω την κόκκινη καρέκλα που θα γράφει το όνομα μου.