Κάθε φορά που μια συζήτηση με αναγκάζει να διαλέξω ανάμεσα στον μυστικό κώδικα ασφαλείας του κόσμου μου και στις προβολές του,πάντα διαλέγω την δεύτερη επιλογή. Και μετά την πρώτη. Ιδιοφυές;Και τόσο απλά χαρίζω και κωδικούς και προβολές σε χρόνο μηδέν.
Ο συνομιλητής,παραδόξως,γνώριζε και τον κωδικό και τις προβολές και τι θα ακολουθούσε. Ένιωσα ντροπή. Ήμουν προετοιμασμένη να υποστηρίξω τον εαυτό μου,να εξηγήσω γιατί είμαι έτσι,πως είμαι,πότε έγινα. Περίμενα ερωτήσεις. Περίμενα να μιλήσω για να μην ζήσω την σιωπή. Όμως τίποτα δεν ειπώθηκε.
Με άκουσα δυνατά. Με είδα μόνη,γυμνή.Συγκινήθηκα.Έκλαψα.
Και βρήκα τον τρόπο που αγαπάω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου