Εκεί

Στα χρωματιστά τραπεζομάντιλα.
Στα χαμόγελα που φέγγουν πάνω απ' το κρασί.
Στα γέλια που ηχούν χωρίς λόγο.
Στα τακούνια και τις γραβάτες.
Στα σώματα που ζεσταίνονται γύρω απ' το τραπέζι.
Στη μυρωδιά του φαγητού.
Στα βλέμματα όλο πάθος για ζωή.
Στις ψυχές που ξεγελούν το θάνατο και τον κόσμο με ένα ζεϊμπέκικο.
Στη μέθη του μαζί και του απόψε.
Στον έρωτα που δίνει φιλιά ή αναμνήσεις.
Στη μουσική που καίει αναστολές.
Στις φωνές που υψώνονται βαθιά.
Εκεί.
Ανάμεσα στα ανύποπτα κατοικεί το μεγαλείο των ανθρώπων.