Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι.
Η αλλαγή θα συμβεί μόνο αν βρουν το κουράγιο να αναμετρηθούν με τον χαμένο χρόνο.
Και θα πρέπει να ζήσουν μετά από αυτή την μάχη με οποιοδήποτε τίμημα.
Μόνο που ο χαμένος χρόνος είναι συχνά περισσότερος από εκείνον που απομένει.
Οπότε προτιμούν να συνεχίζουν να χάνουν χρόνο.
Και τα δυο είναι σκέτος θάνατος.
Μόνο που στην αναμέτρηση υπάρχει δικαίωμα στην ζωή.
Στην συντήρηση της ζωής, ποτέ.
Τι σε κάνει να σκέφτεσαι έτσι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω πως μόνο ένας ριζικός επαναπροσδιορισμός των δεδομένων θα φέρει κάποια αλλαγή που θα μείνει και θα έχει ισχύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν σκεφτείς, βέβαια, πως γράφω για εκτόνωση της απαισιοδοξίας ναι, υπερβάλλω.
Φιλί :)
Δεν μπορώ να το καταλάβω γιατί εκτόνωση εδώ...και ριζικός επαναπροσδιορισμός ποιών πραγμάτων;Δικός σου ή γενικός; Νομίζω ότι με το να υπερσκέφτεσαι τα πράγματα, μόνο απαισιόδοξη μπορεί να είσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμβουλή ;)
Εκτόνωση εδώ γιατί το έχω ανάγκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνηθίζω να γράφω με συναισθηματικό κριτήριο.
Επαναπροσδιορισμός της ζωής και της μορφής που τείνει να πάρει. Δηλαδή της επιβίωσης.
Όντως υπερσκέφτομαι τα πράγματα όμως δεν νομίζω πως είναι αυτός ο λόγος που τα βλέπω έτσι.
Είναι και αυτός. Και.