Είναι στο αίμα μου να μην αφήνω ίχνη από το παρελθόν. Με όποιο τρόπο. Για να νιώθω ελεύθερη. Από σήμερα τουαπλώνωτο χέρι αφήνοντας αυτά τα κείμενα εκτεθειμένα στον χρόνο. Για να γίνω ελεύθερη. (Ίσως)
Όποιος αρνείται το παρελθόν ή το παρόν του αρνείται την ευθύνη. Χωρίς αυτήν λύτρωση δεν έχει.Δυστυχώς. Και επειδή σε κόβω Μαλαμικό θα έπρεπε να γνωρίζεις πως όποιος ξεχνάει,χάνεται. Φιλί :)
Το πρόβλημα είναι πως το παρελθόν,είναι σαν να κολλάς στην λάσπη.Και δύσκολα ξεκολλάς, και αρκετά χρονοβόρο, και δυσάρεστη εμπειρία η όλη διαδικασία.Άρα,δεν γίνεται εύκολα να το αφήσεις στην άκρη.Οπότε..όντως η ευθύνη μεγάλη για τον εαυτό σου,θα μείνεις μόνος αν κολλήσεις εκεί.Αν ξεκολλήσεις,λυτρώθηκες.Και επείδη καλά με έκοψες,σίγουρα είναι..παραμύθι πως "όλα ζούν αν τα θυμάσαι".Μόνο..ραγίζεις :)
Το παρελθόν πρέπει να το κουβαλάς μέχρι εκεί που δεν πονάνε τα χέρια σου. Διαφορετικά συμβαίνουν όλα αυτά που λες. Όμως η λύτρωση δεν έρχεται με το παρόν αλλά με την απόφαση που παίρνεις για τα περασμένα. Είναι πιο εύκολο να κλαις παρά να ζεις,όπως ήδη γνωρίζεις.
Το παρελθόν είναι πάντα εκεί. Είτε το θυμάσαι,είτε όχι είναι αναπόσπαστο κομμάτι σου και το μόνο θέμα που γεννιέται είναι το πως θα το χειριστείς! Όλες μας οι συμπεριφορές είναι αποτελέσματα βιωμάτων του παρελθόντος κι όταν-κι εφόσον-το κατανοήσουμε θα είμαστε ελεύθεροι γιατί μόνο τότε θα μας έχουμε καταλάβει! (Η δύναμη που έχει το υποσυνείδητο καλό είναι να μην υποτιμάται)
Υ.Γ Χάρηκα πολύ που μπορώ να σε ξαναδιαβάσω. Τα σέβη μου :]
στην τελική,είτε έρωτας είτε βιώματα,το καλύτερο μάλλον ειναι να δούμε στεγνά και ψυχρά το παρελθόν και να πάρουμε οτι μαθήματα έχει να μας δώσει.μην το αναπολείς ούτε και να το βλαστημάς,αν ήταν αρνητικό.Είναι μια απο αυτές τις περιπτώσεις που η λογική,το μυαλό,πρέπει να πατήσει πόδι στη καρδιά,στην ψυχή,στο συναίσθημα. Θα τα δώσω στον φίλο μου τον Ν. :)
Μου δανείζεις λίγο απο αυτό το αίμα;Τί νόημα έχει να θυμάσαι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος αρνείται το παρελθόν ή το παρόν του
ΑπάντησηΔιαγραφήαρνείται την ευθύνη.
Χωρίς αυτήν λύτρωση δεν έχει.Δυστυχώς.
Και επειδή σε κόβω Μαλαμικό θα έπρεπε να γνωρίζεις πως όποιος ξεχνάει,χάνεται.
Φιλί :)
....ραγίζει όποιος θυμάται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα είναι πως το παρελθόν,είναι σαν να κολλάς στην λάσπη.Και δύσκολα ξεκολλάς, και αρκετά χρονοβόρο, και δυσάρεστη εμπειρία η όλη διαδικασία.Άρα,δεν γίνεται εύκολα να το αφήσεις στην άκρη.Οπότε..όντως η ευθύνη μεγάλη για τον εαυτό σου,θα μείνεις μόνος αν κολλήσεις εκεί.Αν ξεκολλήσεις,λυτρώθηκες.Και επείδη καλά με έκοψες,σίγουρα είναι..παραμύθι πως "όλα ζούν αν τα θυμάσαι".Μόνο..ραγίζεις :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παρελθόν πρέπει να το κουβαλάς μέχρι εκεί που δεν πονάνε τα χέρια σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφορετικά συμβαίνουν όλα αυτά που λες.
Όμως η λύτρωση δεν έρχεται με το παρόν αλλά με την απόφαση που παίρνεις για τα περασμένα.
Είναι πιο εύκολο να κλαις παρά να ζεις,όπως ήδη γνωρίζεις.
Υ.γ Φιλιά στον φίλο σου τον Ν.
(Όλα είναι σχετικά βέβαια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ μιλάς για έρωτα και εγώ για βιώματα που κάνω
πως δεν έζησα.)
Το παρελθόν είναι πάντα εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίτε το θυμάσαι,είτε όχι είναι αναπόσπαστο κομμάτι σου και το μόνο θέμα που γεννιέται είναι το πως θα το χειριστείς!
Όλες μας οι συμπεριφορές είναι αποτελέσματα βιωμάτων του παρελθόντος κι όταν-κι εφόσον-το κατανοήσουμε θα είμαστε ελεύθεροι γιατί μόνο τότε θα μας έχουμε καταλάβει!
(Η δύναμη που έχει το υποσυνείδητο καλό είναι να μην υποτιμάται)
Υ.Γ
Χάρηκα πολύ που μπορώ να σε ξαναδιαβάσω.
Τα σέβη μου :]
Δική μου η χαρά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήστην τελική,είτε έρωτας είτε βιώματα,το καλύτερο μάλλον ειναι να δούμε στεγνά και ψυχρά το παρελθόν και να πάρουμε οτι μαθήματα έχει να μας δώσει.μην το αναπολείς ούτε και να το βλαστημάς,αν ήταν αρνητικό.Είναι μια απο αυτές τις περιπτώσεις που η λογική,το μυαλό,πρέπει να πατήσει πόδι στη καρδιά,στην ψυχή,στο συναίσθημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τα δώσω στον φίλο μου τον Ν. :)